Zdjęcie ma charakter poglądowy,
może zawierać wyposażenie opcjonalne.
Producent zastrzega sobie zmiane
spacyfikacji roweru.

szerokość : 0 px
wysokość : 0 px
mysz X : 0 px
mysz Y : 0 px

Jezioro Wiktorii

Mateusz Karasinski – właściciel jednego z najstarszych biur podróży w Polsce MK Tramping, które zajmuje się organizacją wyjazdów w najdalsze i najciekawsze rejony świata dla osób indywidualnych i firm. Podczas licznych podróży odwiedził niemal wszystkie zakątki świata na 5 kontynentach.

Jezioro Wiktorii leży na Wyżynie Wschodnioafrykańskiej i jest największym pod względem powierzchni jeziorem w Afryce i największym tropikalnym jeziorem na świecie. Jest ono mniej więcej wielkości Irlandii. Jezioro Wiktorii jest podzielone pomiędzy trzy kraje: Kenię - 6%, Ugandę - 45% i Tanzanię - 49%. W wyniku ruchu płyt tektonicznych powstają tzw. rowy tektoniczne, które zalane wodą tworzą jeziora. Jezioro to zostało odkryte po raz pierwszy przez angielskiego podróżnika Johna Speke’a w 1858 roku.

Woda w Jeziorze Wiktorii charakteryzuje się zasadowym PH, małą przejrzystością i dużą zawartością związków organicznych. Flora tego akwenu jest raczej uboga. Spowodowane jest to między innymi przez sprowadzonego z Ameryki Południowej - Hiacynta Wodnego, który zdominował i wyparł inne rośliny. Fauna jest zdecydowanie bogatsza niż flora. Istnieje tutaj wiele gatunków ryb, np. okoń, pielęgnica, liczne gatunki gębaczy, a oprócz ryb jego wody zamieszkują hipopotamy, wydry, krokodyle i żółwie oraz niespotykany oprócz kilku jezior w Zambii, ostatni ptasi dinozaur - trzewikodziób.

Dlaczego Jezioro Wiktorii umiera

Jezioro przez wiele lat było poddawane różnym eksperymentom, które spowodowały zachwianie w nim ekosystemu i doprowadziły do ciężkiej sytuacji. Przez działania człowieka fauna i flora Jeziora Wiktorii jest zagrożona i w ciągu kilkudziesięciu lat może przestać istnieć.

Jednym z powodów jest działalność człowieka i jego ingerencja w środowisko. Wiele ubogich afrykańskich rodzin zostało zmuszonych do osiedlenia się w okolicach Jeziora Wiktorii i zajęcia się rybołówstwem. Szacuje się, że bliskość jeziora zapewnia środki utrzymania i życia nawet 40 milionom ludzi. Wycinka lasów, utrata pokrywy leśnej, wkraczanie na tereny podmokłe, brzegi jezior, w tym złe praktyki użytkowania gruntów doprowadziły do erozji gleby, prowadząc do zamulenia zbiorników wodnych. Masowe odławianie ryb spowodowało, że ogromna liczba gatunków stała się zagrożona albo wyginęła. Każdego roku z jeziora odławianych jest ok. miliona ton ryb. Sytuację dodatkowo pogarsza kłusownictwo. Tiliapia i okoń nilowy - to człowiek wprowadził do jeziora smacznego okonia nilowego, który zdominował gatunki ryb, charakterystyczne dla tego akwenu. Wprowadzenie egzotycznych gatunków ryb, zwłaszcza okonia nilowego, zmieniło ekosystem słodkowodny jeziora i doprowadziło kilkaset gatunków rodzimych pielęgnic do niemal całkowitego wyginięcia. Hiacynt wodny – sprowadzony z Ameryki Południowej gęsty kożuch pięknych wodnych hiacyntów, pokrywających taflę jeziora, z jednej strony fascynuje, a drugiej przeraża, bo to właśnie z jego powodu woda w wielu miejscach akwenu nie jest dostatecznie natleniona, a ryby padają. Amerykańscy naukowcy obawiają się, że miejsce to może w przeciągu kilkudziesięciu lat stać się „największym na świecie martwym zbiornikiem”.